واکنش‌ها به توهین زینب موسوی به شاهنامه
روزنو :زینب موسوی معروف به «امپراطور کوزکو»، با انتشار ویدئویی توهین‌آمیز درمورد شاهنامه فردوسی، موج گسترده‌ای از انتقادات کاربران و چهره‌های فرهنگی را برانگیخت.
شاید او را به اسم زینب موسوی نشناسید؛ اما احتمالا اگر مثل ما هر روز فضای مجازی را زیر و رو کنید، اسم «امپراطور کوزکو» را شنیده‌اید یا حداقل یکبار هم که شده در اکسپلور ویدئو‌های عجیب و غریبش را دیده‌اید. این‌بار حرف سیاسی نزده، اما قرعه توهین‌های اروتیک و توهین‌آمیزش به نام شاهنامه و فردوسی بزرگ افتاده و آن‌قدر درباره یکی از مهم‌ترین نماد‌های ایران با زبان تحقیر و الفاظ جنسیت‌زده حرف زده که چند ساعت پس از فراگیر شدنش واکنش‌های منفی گسترده‌ای را در فضای داشته است.
به گزارش روز نو اولین اظهار نظر برای یک چهره بزرگ بود؛ محمدرضا شفیعی کدکنی، شاعر و استاد دانشگاه تهران که با انتشار بیت «زمانه بس که پلید و پلشت و مسخره شد/ عیارْسنجیِ خورشید کارِ شب‌پره شد» به جنجال اهانت زینب موسوی به شاهنامه واکنش نشان داد.
المیرا شریفی‌مقدم، مجری صداوسیما هم به توهین و تمسخر فردوسی توسط زینب موسوی واکنش جالب‌توجهی داشت. او گفت: هرگونه اهانت به شخصیت گران‌قدر فردوسی و اثر جاودان او، شاهنامه، ناشی از فهم کم و عدم درک از ساحت زبان شیرین پارسی است؛ چراکه شاهنامه هویت زبان ما و هویت ما ایرانی‌هاست.
احسان رضایی، نویسنده در واکنش به توهین زینب موسوی به فردوسی نوشت: خانم زینب موسوی هشت سال پیش در برنامه تلویزیونی «خندوانه» داستان رستم و سهراب را دستمایۀ شوخی کرد و تحسین شد. اخیراً هم او ویدیویی پر از الفاظ رکیک و شوخی‌های جنسی به عنوان شاهنامه‌خوانی ارایه داده است که با واکنش شدید مواجه شده. مقام «شاهنامه» و عالیجناب فردوسی هیچ تفاوتی نکرده است. همان جایی هستند که باید. «قیمت سنگ نیفزاید و زر کم نشود». این ما هستیم که جایگاه خودمان را در نسبت با آنچه نسل‌های متمادی ایرانیان در طول قرن‌ها عزیز و محترم داشته‌اند، تعریف می‌کنیم.
فاضل نظری، شاعر هم در این باره در صفحه اجتماعی‌اش در «ایکس» نوشت: فردوسی، پاسخ این یاوه‌گویی‌های زینب وسوی را داده است: «ز چهره توان دید رنگ درون/ نگردد سیه دل سپید از برون»
در ادامه هم مهدی تدینی، ایران پژوه در یادداشتی نوشت که اگر موسوی به خود اجازه داده شاهنامه را مسخره کند، پس باید پرسید «آیا بقیه ارزش‌ها هم قابل شوخی‌اند؟» این کار موسوی نوعی «دیوزگی برای چند لایک بیشتر» است. حسین عصاران، مفسر شاهنامه هم تأکید کرد نباید چنین کار‌هایی را بیش از حد جدی گرفت، چون موسوی یک طنزپرداز است و البته طنزپرداز قابل ملاحظه‌ای هم نیست. او حتی گفته پیش‌تر احمد شاملو هم نقد‌هایی تند به فردوسی و شاهنامه داشت، بی‌آنکه چنین موجی از جنجال برپا شود. البته که جنس شوخی موسوی با شاهنامه کمی تند و بی‌پروا بوده است.
