عباس عبدی پاسخ حداد عادل را داد!
روزنو :عبدی نوشت: دنبال تصاحب فضای مجازی نباشید. مثل این است که کسی بخواهد خود را صاحب آب‌ها و هوای جهان کند و دیگران را از بهره‌مندی آنها محروم کند. اگر بتواند، تنها کسی که باقی خواهد ماند همان صاحب آب و هواست که بعدش در تنهایی باید بمیرد.
عباس عبدی در یادداشت خود با عنوان «فضای بی‌صاحب!» به فقدان راهبرد واقعی ایران در مواجهه با تحولات فناوری و دیجیتال اشاره می‌کند و تأکید دارد بهترین مسیر، همراهی با این تحولات و اعتماد به مردم است، نه تلاش برای تصاحب فضای مجازی.
وی با اشاره به سخنان حداد عادل درباره «فضای مجازی بی‌صاحب» می‌نویسد: «اصلا معلوم نیست کی به کیه! هر کسی آنجا واسه خودش حرفی می‌زند، یک سلیقه اعمال می‌کند، یک کاری می‌کند. ما مدت‌ها است که در پی نوعی ضابطه‌مند کردن فضای مجازی هستیم. بدون اینکه بخواهیم تحولی را که قهرا با فضای مجازی ایجاد شده انکار کنیم و بدون اینکه بخواهیم جلویش بایستیم. می‌خواهیم سعی کنیم آن را هم بیاوریم در چارچوبی.»
عبدی در ادامه به فقدان راهبرد ایران در مواجهه با تحولات فناوری در چند دهه اخیر اشاره می‌کند و می‌گوید: «منبع اصلی ثروت در این دوران اطلاعات است. نوآوری در فناوری سرعت گرفته است، هوش مصنوعی و اتوماسیون جای بخش مهمی از کار‌های یدی و فکری را می‌گیرد. وابستگی متقابل با جهان گریزناپذیر شده است. برای بقا در این ساختار جدید، تحقیق و توسعه و آموزش و مهارت دیجیتال حرف اول را می‌زند.»
وی روند تحول اقتصادی و سهم بخش‌های مختلف را اینگونه تشریح می‌کند:
دوره کشاورزی تا پایان قرن ۱۸: سهم کشاورزی ۷۰ تا ۹۰ درصد، صنعت ۵ تا ۱۵ درصد، خدمات ۵ تا ۱۰ درصد، اطلاعات کمتر از یک درصد.
دوره صنعتی (قرن ۱۹ تا اواسط قرن ۲۰): کشاورزی ۲۰ تا ۴۰ درصد، صنعت ۳۰ تا ۵۰ درصد، خدمات ۳۰ تا ۴۰ درصد، اطلاعات ۲ تا ۳ درصد.
دوره پسا‌صنعت (سه دهه آخر قرن ۲۰): کشاورزی ۵ درصد، صنعت ۲۰ تا ۳۰ درصد، خدمات ۵۰ تا ۶۵ درصد، اطلاعات ۵ تا ۱۰ درصد.
جهان دیجیتال (۲۰۰۰ تاکنون): کشاورزی کمتر از ۲ درصد، صنعت ۱۵ تا ۲۵ درصد، خدمات ۶۰ تا ۷۰ درصد، اطلاعات ۱۰ تا ۱۵ درصد.
عبدی هشدار می‌دهد که آینده اقتصاد دیجیتال و اطلاعات محور خواهد بود و ما در حوزه سخت‌افزار و نرم‌افزار عقب هستیم: «سخت‌افزار؟ تقریبا صفر هستیم. نرم‌افزار؟ هیچ امکان رقابتی برای داشتن سیستم‌عامل و سایر برنامه‌های اصلی وجود ندارد.»
او در پایان به سیاست رسمی درباره شبکه‌های داخلی و تلاش برای «مالک شدن فضای مجازی» اشاره می‌کند و آن را بی‌فایده و آسیب‌زا می‌داند. عبدی می‌نویسد: «تصور رسمی از پیام‌رسان الکترونیک خیلی ساده‌انگارانه است. آنها را مثل بلندگو می‌داند. توجه ندارند که رسانه خودش پیام است. شما نمی‌توانید محتوا را در پیام‌رسان‌ها به مخاطب منتقل کنید. تنها کاری که دخالت ساختار رسمی می‌کند، به ابتذال کشاندن این فضا است.»
وی در نهایت توصیه می‌کند که راهبرد درست همراهی با تحول دیجیتال و اعتماد به مردم است، نه تصاحب آن. این تحلیلگر اصلاح طلب تاکید می‌کند: «به مردم خود اعتماد کنیم. آنها هزار بار بهتر از حکومت می‌توانند به بهبود این فضا کمک کنند. دنبال تصاحب فضای مجازی نباشید. مثل این است که کسی بخواهد خود را صاحب آب‌ها و هوای جهان کند و دیگران را از بهره‌مندی آنها محروم کند. اگر بتواند، تنها کسی که باقی خواهد ماند همان صاحب آب و هواست که بعدش در تنهایی باید بمیرد.»
